وجود 600 هزار دانش‌آموخته تحصیلات تکمیلی بیکار در کشور

از اخبار آزمون دکتری جا نمونی! ما همه اخبار رو لحظه‌ای اطلاع رسانی میکنیم! کافیه برای عضویت در کانال تلگرام کلیک کنی … و یا عضو پیج اینستاگرام سایت پی اچ دی تست بشی …

در حالی که هر روز بر شمار صندلی‌های دانشگاهی افزوده می‌شود، جوانان دانش‌آموخته بیشتر به سمت گرداب بیکاری هدایت می‌شوند.

 به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، انگار نمی‌شود دانشگاه نرفت و از طرفی هم اگر کسی مدرک دانشگاهی نداشته باشد، گویا بی سواد است. سال‌ها است جوانان برای رفتن به دانشگاه با یکدیگر رقابت می کنند و تقریباً همگی در هر رشته‌ای که پذیرفته شوند، وارد می‌شوند و دو تا چند سال از عمرشان را پشت میزهای دانشگاه‌ها می‌گذرانند. آنها برای دریافت یک مدرک چند سال عمر به اضافه میلیون‌ها تومان هزینه، صرف می کنند.

شاید شما هم دیده باشید که عده‌ای بعد چند صباحی درس خواندن در دانشگاه‌ها اغلب یا راه به جایی نمی برند یا در آن رشته هرگز کار نکرده و اصلا وارد بازار کار نمی شوند، درواقع این افراد اجازه می دهند چند سال از عمر و هزینه ای که شده به راحتی به هدر برود! عده‌ای گاهی با این نیت که نگویند فلانی دانشگاه نرفته و تحصیلات عالیه ندارد، قدم در راه علم و دانشگاه گذاشته‌اند و نگاهشان به تحصیل، با بقیه اندکی متفاوت است اما عده‌ای دیگر هم، آن چنان مقصر نیستند و با تلاش‌های خود نتوانستند در پیداکردن شغلی مناسب راه به جایی ببرند.
دکترهای خانه نشین/ وقتی دانشجوی معماری در درمانگاه کار می کند!
دکترا خانه نشین شدند
براساس آمار وزارت کار در سال 1384 تعداد دومیلیون و 115هزار نفر دارای تحصیلات فوق‌دیپلم و لیسانس بودند که بعد از فراغت از تحصیل به جای فعالیت در بازار کار، همچنان در صف بیکاران هستند. این تعداد در سال 1393 به میزان پنج میلیون و 212 هزار نفر تنها در این دو گروه فارغ‌التحصیل افزایش یافته است.
مطابق این گزارش، تعداد 601 هزار نفر با مدرک فوق‌لیسانس و دکتری حرفه‌ای و تخصصی، غیر‌فعال هستند. اگر تعداد افراد بیکار دارای مدرک بالاتر از فوق‌لیسانس را به 601 هزار بیکار (فوق‌لیسانس و دکتری حرفه‌ای و تخصصی) اضافه کنیم، حدود 730 هزار نفر دکتری خانه‌نشین داریم.
راه تحصیل باز است اما راه بازارکار نه!
محمود حریرچی استاد دانشگاه و جامعه‌شناس درباره بیکاری افراد تحصیل کرده، بیان کرد: متاسفانه به دلیل نبود شغل، بسیاری از فارغ التحصیلان مجبور می‌شوند به شغل‌هایی پناه ببرند که مرتبط با رشته تحصیلی‌شان نیست، از طرف دیگر از آنجایی که نتوانستیم برای افراد جامعه شغل ایجاد کنیم راه دانشگاه را برای آنها باز گذاشته‌ایم.
او نیز معتقد است که اکثر پسران برای تاخیر در سربازی و اکثر افراد برای کسب شرایط مناسب تر از نظر ازدواج، اقدام به ادامه تحصیل می‌کنند.
فرار از بیکاری به قیمت دکتر مهندس شدن
این استاد دانشگاه با اشاره به جو ایجاد شده در جامعه نسبت به تحصیلات می‌گوید: افراد گمان می‌کنند تحت تاثیر عناوین دکتر، مهندس، دانشگاهی و… هم می‌توانند از بیکاری فرار کنند و هم دارای مرتبه اجتماعی شوند؛ در صورتی که از مرتبه اجتماعی فردی که دارای مدرک تحصیلی بالایی بوده اما بیکار است، کم می‌شود. فرهنگ ما به سمتس سوق داده شده است که فکر می کنیم روابط اجتماعی ما تنها با تحصیلات عالیه تکمیل می شود اما باید بدانیم که علم و دانش مکمل روابط اجتماعی انسان‌ها است.
حریرچی بر این نکته تاکید می‌کند که تحصیلات بالاتر توقعات شغلی را بالاتر می‌برد و ادامه می‌دهد: فردی که حاضر است با مدرک دیپلم مشغول به کاری شود، نمی‌پذیرد که با مدرک لیسانس همان کار را انجام دهد. از طرف دیگر افراد تحصیل‌کرده گمان می‌کنند که باید پشت میز نشینند و شرح وظایف مشخص داشته باشند یعنی حتی خلاقیت و کارآفرینی بین افراد وجود ندارد.
تب مدرک‌گرایی 40 درجه شده
درجه تب ادامه تحصیل به ویژه در دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری رو به افزایش است. به طوری که سال ها است افراد، دیگر به مدرک کارشناسی رضایت نمی دهند و حتی بدون این که مدرک تحصیلی شان در یافتن شغل یا افزایش حقوقشان تاثیری داشته باشد، در جهت ادامه تحصیل گام بر می دارند.
با وجود اطلاع نسبی جامعه از وضعیت بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی و اینکه بازار فعلی کار کشور نیازی به بسیاری از رشته های تحصیلی (به دلیل تکمیل بودن ظرفیت تا حداقل چندین سال) ندارد، باز هم بر ورود به دانشگاه‌ها و تحصیل در هر رشته‌ای اصرار ورزیده می شود و بدتر اینکه نه در دوران تحصیل و نه در دوران انتظار برای ورود به بازار کار، قریب به اتفاق کارجویان فارغ التحصیل، کمترین تلاشی برای تحقیق در بازار واقعی کار و کسب مهارت های لازم آن از جمله تسلط به کار با کامپیوتر، آشنایی با زبان خارجی و کسب فنون دیگر را انجام نمی دهند.
دکترهای خانه نشین/ وقتی دانشجوی معماری در درمانگاه کار می کند!
وقتی دانشجوی معماری در درمانگاه کار می کند
سعیده رضایی فارغ التحصیل رشته معماری است که صندوق‌دار درمانگاه شده و وقتی به صورت اتفاقی با او هم‌کلام شدیم، گفت: برای تحصیل به شدت به رشته معماری علاقه‌مند بودم و حاضر شدم چهار سال از عمرم را برای این رشته صرف کنم اما متاسفانه بعد از فارغ التحصیلی متناسب با رشته‌ام شغلی را پیدا نکردم و در چندین مورد هم سابقه کار می خواستند که چون من اول راه بودم نتوانستم مشغول به کار شوم.
او می گوید: راه‌اندازی شرکتی متناسب با رشته هم نیاز به یک سرمایه داشت که از عهده من و خانواده‌ام خارج بود، از این رو تصمیم گرفتم کار دیگری را انتخاب کنم و به دلیل نزدیکی درمانگاه به منزل در دو شیفت اینجا کار می کنم.
برخی رشته ها بازاری برای کار ندارند
یکی از مهم ترین دلایلی که باعث به وجود آمدن بیکاری قشر تحصیل کرده شده، عدم ارتباط صحیح و منطقی بین دانشگاه و بازار کار است تا جایی که هر یک از این بخش ها به صورت کاملا جدا از دیگری کار می کند. دانشگاه ها امروز در رشته‌های گوناگونی بدون توجه به نیاز واقعی بازارکار، دانشجو تربیت می کنند، اما بازار کار تنها به آن بخشی از فارغ التحصیلان توجه دارد که بتواند نیاز واقعی خود به نیروی کار را برطرف کند.
باقی ماندن این شرایط درباره اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی، ناتوانی دانشگاه‌ها یا بی توجهی دانشجویان به لزوم کسب مهارت های شغلی مورد نیاز بازار کار، باعث شده تا همواره نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی که انتظار می رود در وضعیت مناسبی باشد، بیش از سایر گروه ها و گاهی تا دو برابر متوسط نرخ بیکاری کشور باشد.
گوشه چشمی به اشتغال فارغ التحصیلان
از طرفی ناشناخته ماندن توانایی‌های مهارت آموزی در مراکز فنی و حرفه ای و  از طرف دیگر کم توجهی دانشجویان به نیازهای واقعی بازار کار، علاوه بر اینکه تعداد بیکاران فارغ التحصیل در رشته های گوناگون را افزایش داده است، زمینه بی اعتمادی کارفرمایان به این گروه‌ها را نیز دامن می زند!
دکترهای خانه نشین/ وقتی دانشجوی معماری در درمانگاه کار می کند!
مسعود شفیعی رییس دانشگاه فنی و حرفه‌ای با بیان اینکه اغلب فارغ التحصیلان این دانشگاه کارآفرین بوده و بیش از 70 درصد این نیروها جذب بازار کار می شوند، افزود: در بین دانشگاه‌های دولتی، مراکز تقاضامحور و مهارت محور نداریم؛ این در حالی است که دانشگاه فنی و حرفه‌ای در وهله نخست گوشه چشمی به بازارکار داشته و نیروهای خود را با توجه به نیاز بازار آموزش می دهد، از این رو تنها دانشگاه مهارت محور ایران دانشگاه فنی و حرفه‌ای است. همچنان در تلاش هستیم نیروهایی را تربیت کنیم که در بازارکار شغلی را بیابند و سربار جامعه نباشند.
ز گهواره تا گور دانش بجوی
بنابراین در ایران همه فکر می کنند تا جایی که وقت و استعداد دارند باید مقاطع تحصیلی را درست یکی پس از دیگری ادامه دهند! کارکرد اصلی هم، نه دغدغه توسعه دانش و مهارت فردی است و نه پیشرفت علم. عمدتاً یک عنوان است. این را از اینجا میفهمیم که میبینیم برخی دوستانمان در دوره دکترا، درد  دل می کنند که باید هر هفته یک مقاله بخوانند! این خود نشان می دهد که مقاله خواندن، یک “درد” است نه “غذایی برای یک روح گرسنه علم”
اما هر یک از ما، باید در درجه اول با شناسایی علایق و استعدادهای خود، زمینه ای را که در نهایت تمایل به اشتغال و صرف انرژی خود در آن داریم، مشخص نموده و سپس با تحقیقات لازم، بهترین و موثرترین روش برای کسب مهارت های لازم در آن رشته را انتخاب کنیم. والدین با کسب اطلاعات کافی و بدون تاثیرپذیری از جوهای غالب، می توانند کمک فراوانی به فرزندان جوان خود در این باره کنند. این گونه می توانیم با صرف کمترین هزینه ها، بهترین نتایج را کسب نموده و در نهایت، هر یک به سهم خود گامی در جهت توسعه و پیشرفت هر چه بیشتر کشورمان برداریم.
ثبت‌نام
باخبرم کن!

28 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
ٍٍٍThe future is in our hands
خرداد ۱۲, ۱۳۹۵ ۹:۳۸ ق٫ظ

دوستان این همیشه شعار منه که “آینده در دستان ماست” بالاخره یه روزی هم میاد که خورشید به سمت ما بتابهههههه….اصلا به همین حرفا گوش ندید چون همش دروغه….من یادمه وقتی دبیرستانی بوودم (۱۰ سال پیش) میخواستم انتخاب رشته کنم همه میگفتن یه عالمه دکتر بیکار داریم الان همه ی دکتری بیکارن این شد که وارد رشته ریاضی و فیزیک شدم….و بعد از خوندن رشته ی برق و کلی درس خوندنای دیگه و بدبختی کشیدن به این نتیجه رسیدم که اگر همون سالا به حرف آدمای بی خردی که برای ناامید کردن جوونایی مث ما هر کاری میکنن گوش نمیدادم و میرفتم پزشکی میخوندم و الان علاوه بر اینکه یه دکتر بودم واسه خودم کار و درآمد عالی داشتم نه اینکه انقد پشت در این دانشگاه و اون دانشگاه بدویم که بخوان دو واحد بهم بدن که تدریس کنم…الانم اصلا به این حرفا و آمارای بی اساس گوش نمیدم و از قبولی در مقطع دکتری ناامید نمیشم چون مطمئنم ۱۰ سال بعد که آینده بیفته به دست نسل سوخته ی ما (دهه ی ۶۰)، قطعا هیچ کدوم از ما بیکار نخواهیم بود مثل اون دکتری که ۱۰ سال پیش به ما میگفتن الان همه دکتری بیکارن ولی الان همه ی اون دکتری برای خودشون کسی هستن و دارای مقام و منصب…..پس امیدتون به خدا باشه نه به بنده ی خدا……یادتون باشه که “آینده در دستان ماست”
یا علی

مجید
خرداد ۱۰, ۱۳۹۵ ۱۲:۰۷ ب٫ظ

سلام دوستان عزیز
من زمانی که ترم سوم ارشد بودم ازدواج کردم و هیچ کاری هنوز نداشتم واقعا اولش خیلی نگران بودم چون معلوم نبود چی میشه آیا کار پیدا می کنم یا نه؟ چون واقعا هیچ جا هیچ آشنت نداشتم. ولی همون سال یه آزمون استخدامی برگزار شد و من هم عزمم رو جزم کردم که تو آزمون قبول بشم خیلی تلاش کردم البته با توکل به خدا
بالاخره بعد از حدود ۱۳ ماه طی مراحل آزمون کتبی -شفاهی و مصاحبه و غیره قبول شدم والان هم حدود دو سال از اشتغالم می گذرد و خدا رو شکر راضی هستم.
پس ناامید نباشید واقعا اگه یه تلاش و پشتکار خوب داشته باشی و به خدا توکل کنی قطع به یقین موفق می شی و به هدفت می رسی
این شعار نیست و واقعیته
البته نمی شه منکر مشکلاتی که هم که الان برای فارغ التحصیلان وجود داره ولی با تلاش و توکل به خدا میشه از اینها عبور کرد.
والله خیر المتوکلین…
من آدم آنچنان مذهبی نیستم.
ولی توصیه می کنم اگه تونستید روزی یه صفحه قرآن همراه با معنی(تأکید همراه بامعنی) بخونید واقعا بعده چند وقت اثرش رو خواهید دید فقط کافیه امتحان کنید.
موفق و پیروز باشید

حمید
خرداد ۸, ۱۳۹۵ ۲:۲۸ ب٫ظ

سلام
من با نظر اکثریت موافق نیستم
من کارشناسیم دانشگاه تهران و کارشنایی ارشدم رو بدون کنکور همینجا قبول شدم و الان پایان نامه دارم کار میکنم
من همیشه یه حرفی به همه میزنم و اعتقاد دارم به این حرف چون دیدم.اونم اینه که دوستان عزیز اگر تحصیلات خوب داشته باشید مثلا دکتری و واقعا علم داشته باشید نه مدرک! و مثل یه آدمی که تحصیلات نداره مثلا دیپلمه تلاش کنید و کار کنید و زحمت بکشید و غرور نداشته باشید به خاطر مدرکتون و هر کاری را عار ندونید به مراااااااتب بیشتر از یه آدم بدون تحصیلات میتونید پول در بیارید و پیشرفت کنید.
مشکل ما تحصیل کرده ها اینه که مغروریم.ببخشید اینو میگم
هرکاری نمیخوایم بکنیم .نمیخوایم زحمت بکشیم مثل یه آدمی که تحصیلات نداره

کیانا
خرداد ۷, ۱۳۹۵ ۱۰:۰۲ ق٫ظ

در ضمن از این امار شما شاید خیلی ها فقط میخوان مرتبه علمی شونو ارتقا بدن و علاقه و نیازی به کار کردن هم ندارن

maryam
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۹:۵۱ ب٫ظ

از خوندن کامنت ها دلم گرفت.منم بعد کلی درس خوندن بیکارم و شرایطی مشابه بقیه دوستان دارم……..کاش میشد به عقب برگشت.اگه میشد من هیچ وقت این همه هزینه برا درس خوندن نمی کردم…هیچ وقت

مکانیک
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۱۱:۱۱ ق٫ظ

من رشته ام مهندسیه مکانیکه. فقط ظرفیت پذیرش دکتری گرایش تبدیل انرژی دانشگاه های تهران رو جمع بزنید نزدیک به هفتاد نفر میشه. حالا گرایش های دیگه مثل طراحی کاربردی و کنترل وارتعاشات و ساخت جای خودش. خوب معلومه که این تعداد فارغ التحصیل دکتری در سال بازار کار ندارند. نه صنعت کشور ما در حدیه که به این تعداد دکتری نیاز داشته باشه نه ظرفیت دانشگاه های ما. دوستان به امید هیات علمی شدن نباید دکتری بخونند. دانشگاه یک نفر رو برای هیات علمی جذب میکنه لااقل سی سال میمونه تا بازنشسته بشه. دیگه هر سال که هیات علمی نمیگیره.با افزایش ظرفیت دکتری فقط به دنبال عقب انداختن معضل سیل بیکاران ارشد بودن با این فکر که فعلا از این ستون به اون ستون فرجه ولی من شخصا به دوستان نزدیک و اقوام خودم پیشنهاد میکنم هرگز به امید پیدا کردن کار ادامه تحصیل ندهند چون شانسشون کمتر میشه مگر اینکه عاشق علم و تحقیق و پژوهش باشند و هدفشون کار و درآمد و استخدام نباشه

بدون آزمون
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۲:۱۱ ب٫ظ
پاسخ به  مکانیک

شما درست میفرمایید به نظر میاد با شرایطى که الان وجود داره اولین هدف در رفتن در مقطعى مثل دکترى واقعا باید تحقیق و پژوهش باشه البته این امید هست که بالاخره در قبال این مدرک دکترى کارى هم پیدا بشه حداقلش اینه که اگر ظرفیتها با نیازها همخوانى داشت این نیروى مازاد به وجود نیاد یا شاید هم واقعا مازاد نداریم فقط باید این نیروها درست مدیریت بشه به هرحال بهتره در این شرایط و اوضاع همه داوطلبین خوب تکلیف خودشون با این موضوع را روشن کنند که بعد اتمام تحصیل مایوس و نامید نشوند

سعید
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۹:۰۷ ق٫ظ

الان فقط رشته های مرتبط با سلامت و بهداشت و رشته هایی که به نوعی بتونن با وزارت بهداشت لینک بشن خوندنشون ارزش داره وگرنه دیگه رشته های وزارت علوم اشباع شدن مگر اینکه کسی واقعا متفاوت باشه با بقیه که بتونه کار مناسب گیر بیاره ولی تو رشته های مرتبط با سلامت و بهداشت یه فرد معمولیم میتونه کار با حقوق معقول داشته باشه .در ضمین خیلیها فقط مدرک گرفتن وگرنه هیچ گونه مهارتی بلد نیستن رشته نرم افزار رشته پول سازی هست ولی کسی که دوران تحصیل فقط واحد پاس کرده و دنبال یادگیری مهارت نرفته فقط یه مدرک درستشه و توانایی کار با هیچ زبان برنامه نویسی و … را ندارد بع د هم توقع دارد استخدام بشه الان شخصو برای مهارتش استخدام میکنن نه مدرک چون مدرک داشتن دال بر سواد داشتن نیست.

بدون آزمون
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۱:۰۱ ق٫ظ

اى کاش مسولین هم سرى به این صفحه میزدن و این نظرات را میخوندن البته اگه وقتى براى این کار داشته باشن!!!

افسرده
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۰:۰۴ ق٫ظ

چرا باید ما اینجوری بشیم کاش از همون کنکور سراسری یه جوری پذیرش دانشجو صورت می گرفت که هرکی قبول میشه استخدام هم بشه من حاضر بودم به شخصه خودم هیچ وقت تو کنکور انقد ظرفیت پایین باشه قبول نشم ولی در عوض هرکی قبول شه حداقل یه تضمینی داشته باشه اونوقت تا حالا من رفته بودم دنبال یه کاری لااقلش یه شغل ازادی که به جایه این ۸ سال درس خون الان تو شغلم استاد شده بودم و یه منبع کار داشتم و الان با فوق لیسانس سربار خونوادم نبودم.اخه خدارو خوش میاد الان برم با فوق لیسانس کارگر دور میدان شم

خدایاااااااااااااااااا اینا یعنی چی
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱۱:۵۸ ب٫ظ

اینا یعنی چی واقعا چرا باید اینجوری باشه؟؟؟؟؟ چرا باید تحصیل کردهامون بیکار باشه من کار اموزی کارشناسی تو اداره بودم بالاترین مدرکشون لیسانس بود اونم از دانشگاه علمی کاربردی و ازاد با زور پول گرفته بودن اونم چن نفر بقیه فوق دیپلم ودیلم با ۲۵ تا ۳۵ سال خدمت چرا این افراد رو بازنشسته نمی کنن که بقیه برن جاشون من الان فوق لیسانس ام ومصاحبه ۱۸ دانشگاه برای دکتری قبول شدم که فقط دوتاشو رفتم برامم مهم نیست قبول شم و کاش اصلا قبول نشم دوباره ۴ سال دیگه خودمو اذیت کنم که چی بشه؟؟؟؟؟ در حالی که همسایه روبرومون با پارتی بازی با مدرک فوق دیپلم جوشکاری اونم تو علمی کاربردی خونده استخدام شد

س
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۵:۱۵ ب٫ظ

این بیکاری رو تقصیره جوانان نندازین!!!!
در ضمن راه حل در نیرو های بازنشسته و نیروهای چند شغله که حاضر به ترک خدمت نیستن می باشد ….تعامل صنعت و دانشگاه را هم بیشتر کنید …

میثم
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱:۲۸ ق٫ظ

من وقتی این مطلب رو خوندم کلی گریه کردم. بعله با بیستو چند سال سن کلی گریه کردم از نگرانی و ترس. با هزار بدبختی خونمون رو فروختیم تا شهریه دکتری آزادم جور بشه تا شاید به واسطه دکتری خوندم کار پیدا کنم و اخرشم وضعیت کار اینجوریه

فرشید
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱۰:۳۳ ق٫ظ
پاسخ به  میثم

من خیلی متاسف شدم وقتی کامنت شما رو خوندم،بنده هم برای اینکه ارشدم روبخونم کلی هزینه کردم،کلی ظلم کردم به خانواده،نا امید نباشید سعی کنید واقعا خودتون را در زمره بهترین ها قرار بدید با فعالیت پژوهشی و آموزشی،بگردید کار پیدا میشه به اخبار منفی هم گوش نده حالا چه درست باشه چه غلط، و اینکه خدا بزرگه، توکلت به خدا باشه،فقط ثابت کن علاقمند به علمی با پژوهش هات، و نکته آخر به شما و همه دوستان مشابه بنده و شما “هو السمیع و العلیم” توکلتون به خدا باشه. خدا بزرگه

omid
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۸:۱۸ ب٫ظ
پاسخ به  فرشید

داداش من
باید واقع بین بود. آزمون استخدامی که وجود نداره، اگرم هست مال ماها که آشنا نداریم نیست بخدا قسم در ۳ آزمون استخدامی که من شرکت کردم عین بی عدالتی کامل و براساس رابطه بود نه ضابطه خود مسولیبن گزینشش میگفتن مارو حلال کنین اما دستور از جای دیگس.
با بدبختی یک نهادی به صورت قراردادی مشغول کار شدم بعد ۶ سال درست زمانی که قرار بود تبدیل به پیمانی بشم ریسم به جای من خواهرزاده اش رو گذاشت.
در رشته خودم ۲ تا کتاب براساس آخرین اطلاعات دنیا نوشتم که با توجه به بازخوردهاش عالی بودن اما الان با داشتن سی و خورده ای سال نه درآمد ثابتی دارم نه آینده مشخصی.

فرشید
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱۱:۵۰ ب٫ظ
پاسخ به  omid

حق با شماست کاملا حق با شماست،اما چکار میشه کرد؟ خود بنده نه کار دارم، نه پول دارم،از این موارد های که فرمودی خیلی زیاد هست، بر اساس شایستگی نیست بر اساس رابطه است،اما واقعا چکار میشه کرد؟بشینم زانو غم بغل بگیرم؟مگه قراره چقدر دیگه عمر کنم؟ باید به نحوی سراغ پول رفت،درسته اینجا پر درده،پر ستمه،پر ظلمه، ولی دو کار میشه کرد یا تسلیم این درد و این ستم و این ظلم شد یا اینکه رفت جاهای دیگه را هم دید،من همیشسه میگم زمین زمین خداست،حالا هر کس بر اساس شخصیتش باید انتخاب کنه و سعی کنه،دوستم با خانمش روزانه بهترین دانشگاه ایران قبول شدن، بعد یک ماه انصراف دادند رفتند یه جای دیگه اون سر دنیا دارند دکتراشون رو میخونن خیلی از زندگیشون راضی هستن،هر کس باید به نحوی دنبال خواسته هاش باشه،و سمج هم باشه،فقط میخوام اینو بگم ما فقط یه عمر داریم و یه وقت که در اینجا برای هیچ کس این عمر و وقت ما مهم نیست،هیچ کس،باید یه فکر اساسی به حال خود کرد و دنبال راه حل گشت برای زندگی خودمون که بهترش کنیم چون زندگیمونه

omid
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۰:۱۴ ق٫ظ
پاسخ به  فرشید

صحبتهای شما کاملا منطقی و متینه ما فقط یه فرصت کوتاه برای زندگی کردن داریم بنابراین باید تا آخرین لحظه تلاش کرد و ناامید نشد.
قصدم ناامید کردن دوستان نبود اما هر چه زودتر با واقعیت مواجه بشیم بهتره تا تصورات غلطی که ذهن ما وجود داره رو تصحیح کنیم چون اینجور عمرمون رو بیخود تلف نکردیم و مهم تر اینکه وقتی با واقعیت جامعه روبرو شدیم دچار یاس و سرخوردگی نشیم.

نان
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱۱:۴۴ ق٫ظ
پاسخ به  میثم

واقعااااااا!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟

بدون آزمون
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱۲:۲۵ ب٫ظ
پاسخ به  میثم

دوست عزیز من هم از خوندن نظر شما واقعا قلبم به درد اومد… همونطور که درنظر قبلی خودم هم گفتم به نظر میاد در شرایط فعلی فقط به جنبه علمی مدرک و تلاش برای کسب علم توجه کرد … و از صمیم قلب آرزو دارم شما و امثال شما که با هزار و امید و آرزو قدم در راه تحصیل نهادید سرانجام مشغول به کار شوید…

مریم
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱:۳۴ ب٫ظ
پاسخ به  میثم

خیلی از ما همین درد و داریم.

میثم
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱۰:۱۶ ب٫ظ
پاسخ به  میثم

نا گفته نمونه من یک کتاب تالیفی دارم که برای چاپش ماشین زیر پام که پراید بود رو فروختم و تمام پولش رو برای چاپ کتابم دادم. دو تا مقاله هم دارم. بیش از ۶ بار تا حالا مصاحبه هیئت علمی رفتم و همش رد شدم. چرا؟ چون دانشگاه آزادی بودم. چرا چون مقطع ارشدم مجوز از وزارت علوم نداره و هزاران مساله دیگه

پویا
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۷:۲۷ ب٫ظ
پاسخ به  میثم

انشالله یه روز هیات علمی میشی و حقوق یک سال کارمند عادی رو تو یک ماه میگیری….به خدا توکل کن و امیدوار باش

بدون آزمون
خرداد ۵, ۱۳۹۵ ۱:۰۵ ق٫ظ

نه دوستان دلسرد و ناامید نشوید… حالا که اینجوره حالا که همه میدونیم بیکارى در انتظار خیلىها خواهد بود باید با آگاهى از این مسئله سراغ ادامه تحصیل رفت باید از همین الان که هنوز درحال و هواى کنکور و مصاحبه هستیم خود را هم براى آینده اى که شاید با بیکارى همراه باشه آماده کنیم… اینجورى حداقل آدم تکلیفش با خودش معلوم میشه که اگر فرداروزى بعد از اتمام تحصیلات همچنان بیکار ماندیم نگیم اى بابا پس چى شد؟؟؟ این همه زحمت براى چى بود؟؟؟؟ اینکه حداقل برای فقط و فقط کسب علم درس بخونیم و با این حال و اوضاع اوقع دیگری نداشته باشیم… در غیر اینصورت از همین الان درس را کنار بزاریم و بریم سراغ یه چیز دیگه

سعید
خرداد ۶, ۱۳۹۵ ۹:۱۰ ق٫ظ
پاسخ به  بدون آزمون

اگر واقعا هدف کسب علم هست نیازی به دانشگاه رفتن نیست که سر کلاس اساتیدی بشینید که این قدر پست و سمت دارن که دیگه نمیتونن تو رشته خودشونو به روز نگه دارند.شما با داشتن مهارت زبان الان به به روز ترین منابع علمی میتونید دسترسیی داشته باشید.

هوش
خرداد ۴, ۱۳۹۵ ۱۰:۳۰ ب٫ظ

خبر مهمی بود اما واقعا روحیه ام رو خراب کرد. من خیلی تلاش کردم و برای مصاحبه دانشگاه های ممتاز تهران و شیراز و اصفهان اقدام کردم. با اینکه اینا خیلی عالی هستن و روزانه هم هستن اما باز تو دلم خالی شد :(

پریس
خرداد ۴, ۱۳۹۵ ۱۰:۰۱ ب٫ظ

سلام

واقعا تامل برانگیز بود

به قول دوستی که می گفت وقتی با ارشد نتونی کار پیدا کنی با دکترا هم نمی تونی

پناه بر خدا
خرداد ۴, ۱۳۹۵ ۴:۵۶ ب٫ظ

حالا این همه جوون که ۳۰ و ۳۰ به بالا شدن برن فنی حرفه ای؟!!!

فایز
خرداد ۴, ۱۳۹۵ ۴:۵۴ ب٫ظ

خب حالا که چی؟!!! نمیتوان فکری به حال جوانها بکنن؟!! داریم پیر میشیم ها!!!!