توجه به رتبه بندی نشریات علمی برای انتشار مقالات دانشجویان دکتری
از اخبار آزمون دکتری جا نمونی! ما همه اخبار رو لحظه‌ای اطلاع رسانی میکنیم! کافیه برای عضویت در کانال تلگرام کلیک کنی … و یا عضو پیج اینستاگرام سایت پی اچ دی تست بشی …
مشاور وزیر علوم گفت: یکی از برنامه‌هایمان این است که رتبه بندی های نشریات علمی را در انتشار مقالات دکتری مد نظر قرار دهیم به صورتی که مثلاً دانشجویان دکتری مقالاتشان را فقط در نشریات رتبه «الف» یا «ب» به چاپ برسانند.
رضا نقی زاده در گفتگو با مهر، درباره شاخص‌های ارزیابی نشریات علمی توضیح داد و گفت: وزارت علوم در همین زمینه آئین نامه‌ای را ابلاغ کرده و شاخص‌هایی را برای نشریات در نظر گرفته است؛ مثل گستره جغرافیایی داوران، زمان پذیرش مقاله تا چاپ و سایر موارد و رتبه نشریات به ترتیب کیفیت “الف”، “ب”، “ج” و “د” مشخص شده است و در صورتی که نشریه‌ای رتبه ضعیف را کسب کند از فرآیند ارزیابی خارج می‌شود و به مدت دو سال نمی‌تواند به فرآیند ارزیابی ورود کند.
نشریات علمی در یکسال چند بار باید منتشر شوند؟
وی در ادامه اظهار کرد: تعداد شمارگان انتشار هر نشریه علمی در طول سال باید به طور منظم و به یکی از صورت‌های دوفصلنامه دو شماره در سال، فصلنامه چهار شماره در سال، دو ماهنامه شش شماره در سال و یا ماهنامه ۱۲ شما را در سال منتشر شود و خارج از آن مجاز نیست. همچنین فصلنامه‌ها در بیشتر موارد باید در سال حداقل ۲۴ مقاله علمی و در هر شماره و حداقل ۶ مقاله علمی منتشر کنند.
شاخص‌های ارزیابی مجلات علمی
عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور درباره معیارهای کلی ارزیابی نشریات علمی گفت: انتشار به موقع و رعایت ضوابط آئین نامه نشریات ۱۶۰ امتیاز، داشتن وبگاه استاندارد، زیرساخت و اطلاعات شناسنامه نشریه ۱۷۰ امتیاز، رعایت آئین نگارش و کیفیت مقالات ۲۷۰ امتیاز، رعایت فرایند پذیرش مقالات و داوری تخصصی ۸۰ امتیاز، وضعیت نشریه در نمایه‌های استنادی و تخصصی و اجتماعی ۲۳۰ امتیاز، به کارگیری امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری برای رعایت اخلاق علمی نشر به جلوگیری از بروز تخلفات علمی ۹۰ امتیاز دارد که در مجموع هزار امتیاز می‌شود.
مشاور معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم گفت: یکی از برنامه‌هایی که داریم این است که رتبه بندی ها را در انتشار مقالات دکتری و ارتقا اعضای هیأت علمی مد نظر قرار دهیم یعنی سقف نمره برای چاپ مقاله در مجله‌های شماره الف و یا ب متفاوت خواهد شد. یعنی مثلاً به دانشجویان دکتری خواهیم گفت باید مقالات خود را در ژورنال‌های “الف” و یا “ب” به چاپ برسانند که البته این موضوع هنوز نهایی و ابلاغ نشده است.
تاکید وزارت علوم بر چاپ آنلاین مقالات پیش از چاپ کاغذی
وی با بیان اینکه در بیشتر ژورنال‌های خارجی پذیرش و چاپ آنلاین همزمان است، گفت: در بیشتر مجلات جی سی آر اینطور است که زمانی پذیرش را دریافت خواهید کرد که که چاپ آنلاین آن اتفاق افتاده باشد. ما در آئین نامه جدید تلاش کردیم، ژورنال‌های داخلی را به این سمت ببریم که وقتی مقاله‌ای را پذیرش کردند، چاپ آنلاین داشته باشند و پس از آن چاپ کاغذی آن انجام شود.
کاهش فاصله بین پذیرش تا چاپ مقاله در نشریات داخلی
نقی زاده افزود: خوشبختانه در سالیان اخیر تحولات خوبی در نشریات علمی صورت گرفته و فاصله زمانی بین پذیرش تا چاپ مقاله کاهش یافته است و حتی در مدت زمان کوتاهی آن را به صورت برخط منتشر می‌کنند.
وی درباره زمان چاپ مقالات، گفت: در دنیا هیچ زمان استانداری برای چاپ مقالات وجود ندارد چرا که ممکن است در یک نشریه خارجی داور، مقاله‌ای را برای اعمال اصلاحات ۴ یا ۵ بار برگشت دهد که در این شرایط حدود یک سال و یا یک سال و نیم به طول می‌انجامد و یا اصلاً ممکن است یک بار رفت و برگشت داشته باشد که ۲-۳ ماهه کار انجام می‌شود.
با یک مقاله وزارتین داخلی میشه پیش دفاع انجام داد؟
آخه یکی نیست بگه با این مافیای چاپ مقاله و اساتیدی که انگار سرقفلی یک ممله رو دارن ، برای رشته ی ما که کلا ۴ تا علمی پژوهشی خوب بیشتر وجود نداره کجا باید چاپ کنم ؟ کجا زندگی میکنید شماها با حقوق های ۱۰ میلیونی که از هیچی خبر ندارید و تو اتاق های دربسته با زندگی آدمها بازی میکنید از سر شکم سیری ؟
یه سوال چرا مقالات کنفرانسی آبکی هستن ؟؟؟؟
دکتری در ایران مثل سایر مقاطع تحصیلی، جریان همون قیف بر عکس هستش. به سختی می شود وارد شد ولی به آسانی فارغ التحصیل می شوی. دکتری در ایران هم چنین است. به سختی و با سخت گیری های فراوان می توانی وارد شوی ولی بعد که وارد شدی بقیه اش هلو است و آسانتر از خوردن یک برگه زردآلو از مقطع دکتری فارغ می شوی. همه این سخت گیری ها به خاطر این است که اساتید ایرانی برای کلیه مقاطع تحصیلی به همون قیف برعکس اعتقاد دارند. اولش سخت می گیرن و بعد هر کس که از هفت خان رستم گذشت، می خوره و می خوابه، بشگن و بالا میندازه بعد دکتری می گیره. جالبه که اساتید ایرانی چقدر هم اسم این سبک پذیرش قیف برعکس را علمی گذاشته اند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! در ایران اساتید برای ورود به دکتری سخت گیری می کنند و بعد که وارد دکتری شدی، دانشجو شب می خوابه و صبح بیدار میشه و مدرک دکتری دستشه یعنی همون قیف برعکس.
لازم نبود ۱۳، ۱۴خط بنویسی کل حرفت توی ۲ خط جمع میشد!
نه عزیزم واقعا هفت خان رستم داره… هر ترمش اندازه یه فوق لیسانس انرژی میگیره و استرس داره
تاثیرش بیشتره
دانشجو دکتری نبودی پس؟
من کلا از این تشبیه معروف قیف برعکس سر در نمیارم. هیچ کدوم از مقاطع دانشگاهی برای خودم آسون نگذشته و دکترا هم نه آسونه و نه الکی می گذره. شاید این آسونی نسبت دانشگاه های خارج گفته بشه، باز اونم هیچ کدوم از نزدیکان و دوستانم که خارج درس می خونن نگفتن اونجا وحشتناک! سخته مثلا. اگر توقع بیشتری هم ازشون دارن خب به ازاش تسهیلات و امکانات بیشتری میدن. اصلا این تعبیر قیف برعکس نمی تونه برای توصیف شرایط کلی تحصیلات دانشگاهی در ایران معتبر باشه چه برسه به دکترا. حالا نمی دونم شما چه جوری درس خوندی که انقدر هلو بوده.
به نظرم اول همون قیف که به نظرت گشاد میاد گیر کردی یکم دلخوری ، شما مثل من بیا ترم ۵ دکتری تا بگم چه پوستی ازت کنده میشه بیخود صرفا برای کامنت گذاشتن هر چی به ذهنت اومد ننویسی و کمی قبلی فکر کنی … شما شب بخواب صبح بیدار شو دکتر شو ببینیم چی میشی در نهایت ؟ …
مطمئنم که دانشجوی دکترا نیستید که چنین حرفی میزنید.
اولا دانشجوی دکترا بشوید بعد در خدمتتون هستیم تا ببینیم باز هم همین نظر رو خواهید داشت
نه نیستم
اساتید ماشالله هزار ماشالله اونقدر سفارش شده دارند
که وقت نمی کنند من را پذیرش کنند
اصلا اینجور نیست. من چند سال کنکور دادم تا قبول شدم و الان میبینم دورانی که برای کنکور میخوندم واقعا دوران خوشی بود! الان برای هر درس یک پروژه کامل باید انجام بدم. ترم یک ب بسم الله ما نشستیم سر اولین کلاس گفتن تا پایان ترم پروپوزالتون باید تکمیل باشه!
خوش به حالتون
من اونقدر دوست دارم درس بخونم، تحقیق کنم، کتاب بخونم، مقاله بنویسم و تز بنویسم
کاش من جای شما بودم
خودم از جایی که هستم راضی ام! منظور من این نیست که تحقیق را دوست ندارم. اگه دوست نداشتم چهار سال کنکور نمیدادم. حتی یکسال رتبه تک رقمی شدم و باز هم قبول نشدم اما نا امید نشدم و باز هم تلاش کردم. من جواب حرف شمارو دادم که فرمودین بعد از قبولی دیگه راحته. عرض میکنم خیر قبولی تنها پله اوله و اصلا اینطور نیست که راحت فارغ التحصیل شیم.
سخت نگیر. منظورش اینه که کاشکی منم قبول می شدم. نه اینکه من جای شما قبول می شدم.