بله، درست میفرمایید. در اولویت اول قرار دادن اون دانشگاه بسیار بسیار مهمه. من اینرا میگویم برخی دوستان باور نمیکنند. باور بفرمایید دیگه گذشت اون دورانی که بر اساس رزومه، ارزیابی ها انجام میشد. در کنار این معیارها، متاسفانه معیارهای دیگه ای هم قرار گرفته که هیچ نهادی هم در طی این سالها کنترلی بر ارزیابی ها نداشته و هیچ برخورد قانونی صورت نگرفته. حرفی هم که یکی از دوستان اون بالا زد که گویا بهشون بی احترامی شده، فقط به ایشون باید گفت که آرام باشید و صبور. گاهی استادان که دور هم جمع میشن، شوخی کردنشون گل میکنه. من هم کاملا قبول دارم که باید شخصیت دانشجو حفظ بشه ولی خب شما راهکاری بفرمایید که اخلاق این بزرگواران را بشه عوض کرد؟ عزت و ذلت دست خداست، مطمئن باشید اگه به ناحق کسی به شما جلوی جمع بی احترامی کرد و تحقیرتون کرد جوابشو به زودی میگیره. اون داستانو رها کنید و ذهنتون رو بابتش آزار ندید. من خودم چشیدم و میفهمم حرفتون رو. یه واقعیتی هم که هست اینه که همه ی این اساتید که نرفتن مثلا دوره ی فن بیان کار کنن، روی لحن شون کار کنن و…. برخی از این بزرگواران انقدر درگیر کار و پژوهش و مقاله نویسی بودن که به مرور زمان، روی گفتار و رفتارشون تاثیر گذاشته. آدم یه جایی خسته میشه دیگه. شما الان مطب دکتر میرید، زیر پنج دقیقه و حتی گاهی بدون معاینه براتون نسخه رو میپیچن، بدون اینکه اجازه بدن چهار کلمه حرف بزنید که مشکل چیه، این… ادامه نظر»

با سلام و احترام، کسی نمیتونه نظر قطعی بده که شما کجا قبول میشین. ولی بطور کلی، ارشدتون خب دانشگاه خیلی خوبی بودین و این به هر حال در ذهنیت اساتید دانشگاه علامه تاثیرگذار هستش. اولویت اول هم زدید که این هم اثر خوبی داره البته امتیازی نیست که کتباً در فرم مصاحبه درج شود ولی نظرات رو جلب میکنه. اگر زمینه تحقیقاتیتون هم به فیلد اساتید بخوره و توی مصاحبه جزو چند نفر اول لیست منتخب باشید، در همین دانشگاه انشالله پذیرفته میشین. واقعا گاهی روی کاغذ همه چی روشن و مبرهن هستش ولی در عمل نتیجه یه چیز دیگه ای میشه. توکل به خدا، موفق باشید